Γράφει ο Γιώργος Παπαχρήστος
στα “Nέα”:
στα “Nέα”:
Το ολυμπιακό μοντέλο διακυβέρνησης που εφαρμόστηκε από την κυβέρνηση Σημίτη κατά τη φάση της προετοιμασίας των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 επιλέγει για την υλοποίηση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Σταθερότητας ο …
αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος.
Εχοντας την έγκριση του Πρωθυπουργού και υποκινούμενος από τη γενική παραδοχή ότι το στοίχημα της κυβέρνησης – από την έκβαση του οποίου θα εξαρτηθούν κατά πολύ και οι εξελίξεις – δεν ήταν τόσο η ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου και του εφαρμοστικού νόμου αλλά η υλοποίησή τους, ο κ. Βενιζέλος ηγείται από χθες μιας Διυπουργικής Επιτροπής.
αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος.
Εχοντας την έγκριση του Πρωθυπουργού και υποκινούμενος από τη γενική παραδοχή ότι το στοίχημα της κυβέρνησης – από την έκβαση του οποίου θα εξαρτηθούν κατά πολύ και οι εξελίξεις – δεν ήταν τόσο η ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου και του εφαρμοστικού νόμου αλλά η υλοποίησή τους, ο κ. Βενιζέλος ηγείται από χθες μιας Διυπουργικής Επιτροπής.
Αυτή θα έχει την ευθύνη της παρακολούθησης, του συντονισμού και της υλοποίησης του φιλόδοξου προγράμματος, αλλά και του εφαρμοστικού νόμου ο οποίος το ακολουθεί.
Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, η Επιτροπή, η οποία συνεκλήθη χθες για πρώτη φορά, θα συνεδριάζει στο εξής σε συνεχή βάση και σε τακτά χρονικά διαστήματα, προκειμένου να μην επαναληφθούν τα φαινόμενα των προηγούμενων μηνών που έχουν οδηγήσει και πάλι τη χώρα σε δυσμενή θέση, σε σχέση με την προσπάθεια που πρέπει να καταβληθεί για την αποφυγή της χρεοκοπίας”…
Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, η Επιτροπή, η οποία συνεκλήθη χθες για πρώτη φορά, θα συνεδριάζει στο εξής σε συνεχή βάση και σε τακτά χρονικά διαστήματα, προκειμένου να μην επαναληφθούν τα φαινόμενα των προηγούμενων μηνών που έχουν οδηγήσει και πάλι τη χώρα σε δυσμενή θέση, σε σχέση με την προσπάθεια που πρέπει να καταβληθεί για την αποφυγή της χρεοκοπίας”…
Και συμπληρώνουμε εμείς:
ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ- 2004
1. Κατά την προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και, ειδικότερα, από τον Αύγουστο του 2000 (αφού είχε προηγηθεί η “κίτρινη κάρτα”- τελεσίγραφο του μακαρίτη Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (κάτι σαν τη σημερινή τρόϊκα) είχε συστήσει την Coordination Comission (επιτροπή ελέγχου), όπως το κλιμάκιο υπό τον Πωλ Τόμσεν που επισκέπτεται ανά τρίμηνο ή δίμηνο (όπως και τότε) την Αθήνα.
2. Για να ανταπεξέλθει στην πίεση της επιτροπής ελέγχου της ΔΟΕ (αρχικώς, επικεφαλής ήταν ο Ζακ Ρογκ και όταν εξελέγη πρόεδρος της ΔΟΕ στη Γενική Συνέλευση της Μόσχας, ανέλαβε ο Ντένις Όσβαλντ) η κυβέρνηση Σημίτη είχε συστήσει τη Διϋπουργική Επιτροπή υπό τον (υπερυπουργό) Ευ. Βενιζέλο που είχε την πρωτοκαθεδρία ως υπουργός Πολιτισμού.
3. Μπορεί να υποθέσει κανείς πως τον ρόλο της Οργανωτικής Επιτροπής ΑΘΗΝΑ 2004 θα τον παίξει ο υπό σύσταστη Οργανισμός Αποκρατικοποιήσεων που θα αναλάβει να βρει τους (τότε) “χορηγούς” ή (τώρα) “επενδυτές”.
Απ΄ όλα αυτά προκύπτει, ωστόσο, ένα ερώτημα:
Εκείνη η Διυπουργική και το μοντέλο διοίκησης, μπορεί οργανωτικά να πέτυχε το ακατόρθωτο, ελέγχεται, όμως, για προκλητικές υπερκοστολογήσεις στα δημόσια έργα και για υπερβάσεις του προϋπολογισμού κατά τρόπο που σήμερα πολλοί εκ των τότε πρωταγωνιστών (υπουργοί της τότε και της σημερινής κυβέρνησης) να ομολογούν πως η διοργάνωση ων Αγώνων υπήρξε ένας από τους λόγους της τωρινής χρεοκοπίας.
Πως λοιπόν τα ίδια -ή περίπου τα ίδια πρόσωπα-, με το ίδιο μοντέλο θα επιτύχουν τώρα καλύτερο αποτέλεσμα; ΜΑΚΑΡΙ…