
Πριν καλά καλά κλείσει έξι μήνες στη δημαρχία της Αθήνας ο Γιώργος Καμίνης δικαιούται να μιλά για μία “ήρεμη επανάσταση” που συντελείται στα δημοτικά πράγματα. Απόδειξη αυτής της κοσμογονικής αλλαγής, το γεγονός ότι κατόρθωσε να φέρει στην Αθήνα τη μεγαλύτερη παγκόσμια διοργάνωση μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Και για όσους δεν κατανοούν το χιούμορ και την ειρωνία της εισαγωγής, διαβάστε το ρεπορτάζ της iefimerida:
…Σε κλίμα σαφώς εορταστικό και ακόμα σαφέστερα περήφανο όλοι άρχισαν να ανεβαίνουν προς το Σύνταγμα. Κομφετί, καλογυαλισμένες για τη περίσταση γόβες μέχρι δημοσιουπαλλιλικά outfit, Madonna, αγανακτισμένοι gay και gay αγανάκτιση μπροστά απ΄τη Βουλή με την Ελένη Λουκά και τα ΜΑΤ κάπου στο βάθος.
Στη συνέχεια η παρέλαση προχώρησε προς τα Προπύλαια για να για κάνει τον κύκλο και να επιστρέψει στο πάρτυ της Κλαυθμώνος. Το φετινό σύνθημα “Φίλα με Παντού” εκτός από το δυνατό μήνυμα που ήθελε να περάσει ευνοούσε και τα φιλιά με random διπλανούς. Στο όνομα της διαδραστικότητας βεβαίως βεβαίως.
Ακολούθησε μουσική και χορός με live εμφανίσεις και dj set. H Κούκλα/Celine Dion τραγουδάει My heart Will Go On ενώ μια υποψία εντεχνίλας διαλύουν οι Vegas: κάνω ότι θέλω και κάποιους τους πονάειιι. Και χαμός.
Και του χρόνου…
‘Οντως. Και του χρόνου κύριε Καμίνη…