Μπορεί τα πολιτικά στρατηγεία της κυβέρνησης (Μαξίμου) και της Ν.Δ( οδός Πειραιώς) να καταρτίζουν τους “οδικούς χάρτες” και τα “αφηγήματα” που θα επικαλεστούν ενόψει των επόμενων εκλογών, μπορεί, ακόμα, να αναζητείται από τον Αλέξη Τσίπρα ο κατάλληλος χρόνος για τη διεξαγωγή τους (Μάϊος ή Οκτώβριος 2019), στην εξίσωση, ωστόσο, παρεισφρέει και μια επιπλέον εξαιρετικά ενδιαφέρουσα παράμετρος.
Αφορά την προεδρική εκλογή του 2020. Η θητεία του Προκόπη Παυλόπουλου λήγει συνταγματικά στις 13 Φεβρουαρίου αυτής της χρονιάς και, όπως προβλέπεται, σε εκείνη τη χρονική στιγμή ή λίγο νωρίτερα (ίσως και δύο μήνες), η Βουλή πρέπει να εκλέξει νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αυτό σημαίνει πως τον διάδοχο του κ. Παυλόπουλου θα κληθεί να εκλέξει η Βουλή που θα έχει προκύψει από τις εθνικές εκλογές που θα έχουν διεξαχθεί, είτε τον Οκτώβριο, είτε τον Μάϊο του προηγούμενου έτους. Και είναι επίσης γνωστό πως εφόσον εκείνη η Βουλή δεν σταθεί δυνατόν να συμφωνήσει σε πρόσωπο που θα συγκεντρώσει 200 ή 180 ψήφους (σε τρεις διαδοχικές ψηφοφορίες), τότε η χώρα θα οδηγηθεί εκ νέου σε κάλπες, αυτή τη φορά, όμως, με απλή αναλογική.
Το τελευταίο θα μπορούσε να ανατραπεί μόνο εάν η νέα -τότε- κυβέρνηση θα κατορθώσει να βρει 180 ψήφους για να αλλάξει το νόμο περί απλής αναλογικής που ψήφισε, το 2017, η παρούσα Βουλή. Κάτι που υπό τις σημερινές συνθήκες δεν φαίνεται ιδιαίτερα εφικτό, ακόμα κι αν Ν.Δ και ΚΙΝ.ΑΛ έχουν σχηματίσει κυβέρνηση.
Λαμβάνοντας υπόψη αυτή την παράμετρο, τα πολιτικά στρατηγεία καταστρώνουν τα δικά τους σενάρια, στα οποία εκ των πραγμάτων περιλαμβάνονται και πρόσωπα που θα μπορούσαν να βρεθούν στο προεδρικό μέγαρο της Ηρώδου του Αττικού.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ, τα πράγματα είναι μάλλον απλά. Εάν χάσει τις εκλογές είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει τις εξελίξεις σε νέες εκλογές, με τη δέσμευση πως αμέσως μετά θα προτείνει την επανεκλογή του Προκόπη Παυλόπουλου, ο οποίος και πρόταση του Αλέξη Τσίπρα ήταν το 2015, και επιτυχημένος θεωρείται κατά την άσκηση των καθηκόντων του.
Στη Ν.Δ, ωστόσο, είναι εμφανές το άγχος, αφού εάν κερδίσει τις εκλογές του 2019 και σχηματίσει κυβέρνηση μαζί ή με την ανοχή του ΚΙΝ.ΑΛ, πρέπει να χειριστεί την προεδρική εκλογή κατά τρόπο που να απομακρύνει το ενδεχόμενο νέων εκλογών. Κάλπες με απλή αναλογική είναι, αναμφίβολα, ένας εφιάλτης για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αφού είναι μάλλον βέβαιο ότι θα πυροδοτήσει σενάρια προοδευτικών συγκλίσεων.
Μια σχετικά “εύκολη” λύση που προτείνεται στον πρόεδρο της Ν.Δ είναι να προτείνει εκείνος την επανεκλογή του κ. Παυλόπουλου, αποδεχόμενος, όμως, ότι έκανε λάθος όταν το 2015 καταψήφιζε -μόνος απ΄ όλη την Κ.Ο του κόμματος- τον νυν πρόεδρο. Μπορεί να το κάνει αυτό ο κ. Μητσοτάκης; Αρκετοί λένε πως είναι εξαιρετικά δύσκολο, ενώ άλλοι υποστηρίζουν πως “ανάγκα και Θεοί πείθονται”.
Εκείνο, όμως, που είναι ίσως δυσκολότερο για τον πρόεδρο της Ν.Δ είναι ότι δέχεται έντονες πιέσεις για μια άλλη υποψηφιότητα. Πόθεν προέρχονται οι πιέσεις; Οι πληροφορίες λένε πως οι Κώστας Σημίτης και Αντώνης Σαμαράς, είτε απευθείας, είτε μέσω…αγγελιοφόρων, ζητούν από τον κ. Μητσοτάκη να προτείνει ως υποψήφιο πρόεδρο της Δημοκρατίας τον πρώην πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο! Δύσκολη επιλογή, πάντως, καθώς είναι εξαιρετικά πιθανό να εκληφθεί ως casus belli από τους “καραμανλικούς”. Βεβαίως, η Πειραιώς επιμένει πως σε μια τέτοια περίπτωση και με τον κ. Μητσοτάκη πρωθυπουργό, ίσως δεν βρεθούν πολλοί που θα διακινδυνεύσουν την απώλεια της εξουσίας και της βουλευτικής τους έδρας.