Το επόμενο προβληματικό μέλος της Ευρωζώνης σε ό,τι αφορά το προσφυγικό, θα είναι η Ιταλία εκτιμά σε ανάλυσή του το Stratfor, διαβλέποντας ότι, όσο πλησιάζουμε στο καλοκαίρι, με τη βελτίωση των καιρικών συνθηκών, θα ανοίξει και πάλι ο Μεσογειακός διάδρομος και τα περάσματα στην Αδριατική με αποτέλεσμα να αυξηθούν οι προσφυγικές ροές στην Ιταλία.
Όπως σημειώνει η έκθεση, αν και η κατάσταση δεν θα είναι τόσο δραματική όσο στην Ελλάδα, θα μπορούσε να δημιουργήσει εσωτερικά προβλήματα και εντάσεις με τις γύρω χώρες. Ως εκ τούτου, η Ρώμη θα προσπαθήσει να διατηρήσει εν ενεργεία τη συνθήκη Σένγκεν και θα υποστηρίξει τα σχέδια δημιουργίας ευρωπαϊκής συνοριοφυλακής και ακτοφυλακής, ενώ θα απαιτήσει την αναμόρφωση των μεταναστευτικών κανόνων που ισχύουν αυτή τη στιγμή στην ΕΕ.
Το τελευταίο 6μηνο, σημειώνει η έκθεση, η Ελλάδα έχει βρεθεί στο επίκεντρο της προσφυγικής κρίσης καθώς δέχτηκε 1 εκατ. πρόσφυγες κυρίως από την Τουρκία. Την ίδια ώρα, η Ιταλία παλεύει κι αυτή με το μεταναστευτικό που αν και μικρότερο σε μέγεθος και έκταση, μπορεί να αποδειχθεί εξίσου επικίνδυνο για τη διάλυση της ΕΕ.
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, πάνω από 150.000 άνθρωποι έφτασαν στη Νότια Ιταλία από θαλάσσης το 2015 (κυρίως το διάστημα Απρίλιος – Σεπτέμβριος που είναι πιο εύκολο να διασχίσουν τη Μεσόγειο μικρά πλοιάρια). Οι περισσότεροι έρχονται με τη βοήθεια διακινητών από Νιγηρία, Γκάμπια, Γουινέα, Σενεγάλη, Σομαλία και Ερυθραία. Είναι λιγότερο πιθανό να πετύχουν να πάρουν άσυλο από τους μετανάστες που φθάνουν στην Ελλάδα, οι περισσότεροι εκ των οποίων προέρχονται από Συρία, Ιράκ, Αφγανιστάν. Κι αυτό γιατί η ΕΕ δεν διαθέτει ένα πολιτικό εταίρο στη Λιβύη με τον οποίο θα μπορούσε να διαπραγματευτεί μέτρα για τη διαχείριση των προσφυγικών ροών, όπως κάνει τώρα με την Τουρκία.
Τον χειμώνα οι προσφυγικές ροές από τη Μεσόγειο είναι αμελητέες. Κάτω από 10.000 άνθρωποι έφτασαν στην Ιταλία την περίοδο Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου, ενώ τους ίδιους μήνες στην Ελλάδα έφτασαν 126.000 άτομα. Από τον Απρίλιο και μετά όμως η κατάσταση θα αλλάξει άρδην, με κορύφωση την περίοδο Ιουνίου – Αυγούστου, αναγκάζοντας τις ιταλικές και τις ευρωπαϊκές ακτοφυλακές να αρχίσουν περισσότερες επιχειρήσεις διάσωσης και να παράσχουν καταφύγιο, φαγητό και ρουχισμό στους πρόσφυγες.